Precies 350 jaar na zijn sterfjaar vieren we het Rembrandtjaar. Een kroonjaar vol aandacht voor een kunstenaar die aan het einde van zijn leven alle verliezen zo ongeveer had meegemaakt. Meerdere tentoonstellingen zoomen in op bijzonder mens en bovenal een geniaal kunstenaar.
Als jongeman schilderde hij in zijn geboortestad Leiden een technisch hoogstandje waarbij zachte penseelstroken worden afgewisseld door losse verftoetsen. Met frivole krassen laat de schilder in de nog natte verf de krullen dansen in het licht. Dit is de jonge kunstenaar Rembrandt Harmenszoon van Rijn. Op zijn best, brutaal en ambitieus. In zijn latere woonplaats Amsterdam zou hij uit de schaduw stappen en uitgroeien tot een van de meest gewilde kunstenaars van zijn tijd. Tientallen zelfportretten verder schilderde de kunstenaar zichzelf nog één laatste keer. Dezelfde losse verfstroken zijn ook te vinden in het gezicht en in de witte kraag van zijn vest, vergelijkbaar met zijn Leidse zelfportret. De kringen rond zijn ogen verraden net als zijn grijze lokken zijn leeftijd, maar het licht in zijn ogen lijkt nog niet gedoofd. Wist hij misschien dat hij niet vergeten zou worden?
